Hayatımız ne kadar monoton olsa bile onu özel göstermeye çalışır bazılarımız.Giriştiği en büyük atraksiyon diş fırçalamak olan adamların bazıları bile hayatının masal,roman gibi olduğunu düşünür.Ya da onun fantezisini kurar.Tanrının yönettiğinden biraz daha farklı bir fantezidir bu.İpler yine birisinin elinde,ama bu sefer bir roman yazarının.Herkesin hikayesini bir yazarın yazması gibi,bu hayatı bir kurgu,bir mizansen gibi algılamanın pek çok sebebi vardır kimilerine göre.

Truman Show‘da izlediğimiz o yapay,kurgusal dünya kimi düşündürmemiştir ki?Yapay insanlarsa,etrafta pek çok var,dışarı çıkamama korkusu da öyle,ya da belirli sebeplerden çıkamama.Topluluk olarak ürkütülüyoruz bazen,içimize kapatılıyoruz,monotonlaşıyoruz,hayat şartları zorluyor bunu bize.Çoğu zaman bu keşmekeşin içinde ne yapmak için yaşadığımızı bile unuttuğumuz oluyor.

12 yıldır haftanın her günü 32 dişinin her birini,ileri geri 38,yukarı aşağı 38 darbe ile 76 kez fırçalayan,kravatını tek düğümle bağlayan,çalıştığı vergi dairesinde 7.134 belge inceleyen bir adamın,Harold Crick‘in (Will Ferrell) basit bir hikayesi Stranger Than Fiction.Hayatı monotonluklarla doluyken bir gün onun hayatını harfi harfine yorumlayan bir dış ses duymaya başlar ve bu onun hayatında çok şey değiştirecektir.Özellikle bu romanın bir trajedi olduğunu ve yazarın Harold’ı öldürmek istediğini düşünürsek.Harold bunları öğrendiğinde monoton hayatını bırakıp,asıl yapmak istediği şeyleri farkedecektir.Hayatında hiç tadını alamadığı aşk belki de,ya da bir gitarla rock yapmak.

Film bize unuttuğumuz,uğruna yaşamayı düşündüğümüz şeyleri hatırlatıyor ve bir gün o soğuk taşın içine gömülmeden bunları yaşamamızı istiyor.Ben şahsen çok şey kaptım bu filmden fikir olarak.Özellikle bir hatun tavlamak için gitar gerektiğinde çalması en kolay,aynı zamanda en etkili şarkılardan birinin “Wrecking Eric – Whole Wide World” olduğunu öğrendim.

Kurgusal olarak bize basit durumları,ilgimizi çekecek şekilde anlatan Marc Forster‘ı da ayrı bir şekilde kutlamamız gerektiğini düşünüyorum.Zira bu hikaye yönetmenlikten anlamayanan birinin eline geçtiğinde kolayca çürüyüp,seyirciyi boğabilecek hikaye.Will Ferrell‘ın da o az moronumsu,biraz saf,bir yandan da çok zeki oyunculuğu işin içine girince bize keyif dolu,unuttuğumuz değerleri hatırlatan bir seyirlik çıkıyor.

Her ne kadar genç de,yaşlı da olsak ömrümüzün nereye kadar sürükleneceği belli değil.O yüzden işin gücün içinde hayatı pek fazla da ertelememek lazım.Seven‘da Müfettiş Somerset’in de dediği gibi : “Ernest Hemingway bir keresinde demiş ki : ‘Dünya güzel bir yerdir ve yaşamaya değer.’ İkinci kısmına katılıyorum.”

IMDB Kullanıcı Oyu : 7.9/10 (44,851 oy)

Yazı bittiğinde “Wrecking Eric – Whole Wide World” çalıyordu.

Bu yazılar da üsttekini andırıyo gibi

• Düşünmeyi bilemedik bir türlü, tomruk olduk
• The Rocky Horror Picture Show (1975)
• This Is Spinal Tap (1984)
• Ex Drummer – Eski Davulcu (2007)
• Homoti : Badi’den Bile Kötü, Üstelik?!